voor een beeldend kunstenares met een expressieve stijl ontwierp ik een interieur dat haar werk de ruimte geeft — letterlijk én figuurlijk. de woning, een loftachtige rechthoek in een eind jaren ’90 complex van VMX architects, heeft als markant middelpunt een gigantisch ovaal raam naar de straatzijde.

die blik naar buiten heb ik bewust geframed: een antracietkleurige wand die vloeiend overgaat in een zachte gietvloer versterkt het gevoel van diepte. buiten wordt decor, alsof je in een thuisbioscoop woont.

de eyecatcher binnen is de keuken: een strak wit volume dat zich asymmetrisch in de ruimte vouwt. aan de binnenzijde straalt warm oranje linoleum, contrasterend met een zwart marmeren werkblad dat naadloos doorloopt in de spatwand. alles grijpt in elkaar, zowel qua vorm als materiaal.

industriële glazen schuifdeuren met engels draadstaal – geïnspireerd op de galerij aan de achterzijde van het pand – scheiden het slaapgedeelte af, uitgelijnd op de lijnen van de keuken. inbouwkasten met walnoten details echoën de warme binnenkant van de keuken.

de badkamer kreeg een kleine upgrade: verticale groene tegels, een wastafelmeubel van iep en een roestvrijstalen blad voegen warmte en contrast toe zonder te schreeuwen.

het resultaat is een huis dat voelt als een kunstwerk: een plek om te werken, weg te dromen bij het ovalen raam en waar elk designstuk en schilderij tot zijn recht komt.